Неверојатната приказна за жена која се омажила 17 пати и завршила сингл е толку извонредна што луѓето се прашуваат како успеала да ги промени сите тие сопрузи…
Во една скромна куќа во Машиќи кај Градишка живее Јоко Кутлача (73), жена со авантуристички дух, која сите ја знаат по нејзините брачни авантури. Здрава, силна и способна, таа повеќе не е брачна.
- Во автобусот секогаш некој ми дава место со насмевка. Во чекалната, кај докторот во Топола, отсега ме викаат преку линијата, а никој од другите пациенти не се противи. Простуваат мал долг во продавницата, а кога ќе прошетам низ селото, возачите веднаш застануваат и ми нудат да се возам – вели Јока, која, како што рече, подобро се снашла во одбројувањето, бидејќи довербата во народот наеднаш и се зголемила. .
Таа вели дека забележала дека жените се љубоморни.
- Никој што ме познава не може да поднесе дека сум попопуларен и поважен во општеството од неа. Сега има хорови по селата, се подготвувам, се дотерувам како во младоста, купувам сладолед, лижам и шетам. Колумната ме следеше како поп ѕвезда. Само викаат: еве Јока, ене Јока, а мене не ми е ни гајле – се фали Јока, не грижејќи се многу што зборуваат луѓето за неа и нејзините брачни и вонбрачни искуства.
Јока за прв пат се омажи на 23 години во Горње Карајзовце во Лијевче поле, верувајќи дека тоа ќе биде доживотна заедница крунисана со среќа, љубов и разбирање. Сепак, нејзиниот избраник во тоа време е само првиот или еден во низата од вкупно 17-те нејзини привремени животни сопатници.
Јока ги спомнува сите имиња и дава многу детали, но вели дека не би сакала сето тоа да заврши во весник.
-Вдовица сум од војната, откако раскинав со последниот и не сакам повеќе да се мажам. Доста е. За мене тоа се само приказни кои често ги повторувам во општеството. Сите ме тераат да објаснам како се оженив и се забавував, каков беше, од каде дојде… Ја кажувам вистината, но потоа сите велат: „Не лажи Јоко, не беше се така. “ – вели Јоко Кутлача, борејќи се да не убеди да дочекаме што посрдечно.
Првиот пат, вели, отишла со кочија, коњите биле украсени, имало пеење и веселба.
- Беше зима, но љубовта не стопли. Мојот прв маж, почивај во мир, ме сакаше, ме разгалуваше и се грижеше за мене додека неговите луѓе не почнаа да кажуваат дека сум грда и дека може да се ожени со поубави и побогати девојки. Веднаш го оставив и се вратив, не сакам да ме понижуваат – вели Јока.
За секој поранешен сопруг, напоменува таа, кога би била малку поупатена во литературата, би можела да напише роман или некоја друга книга.
- Вториот сопруг се презива Ждрал. И тој е од Лијевче, затоа што тогаш, во шеесетите, момчиња од рамнините просеа девојки по ридовите. Не сакаа да одат во маало. И ние планинските девојки не сакавме да бараме момци во нашето село. Сакавме да одиме во побогато Лијевче, каде што е поблиску до патот, каде што минуваат автобуси, а каде што има помалку пешачење – вели Јока како вовед во потсетувањето на неговите брачни авантури.
Таа вели дека го донела Крејн кај неа, дека „долетал кај неа како птица, како што кажува неговото презиме“.
- Не беше сиромашен, но прифати овде да направиме дом бидејќи немав браќа, а моите родители сакаа огништето да не згасне. А тој беше убав, ми кажуваше: „Јоко мој, Јокице, среќа моја, љубов моја, љубов моја“ и така натаму. Но, еден ден, милицијата од Топола, го бараат мојот Кран, прашуваат каде е, како да стигнат до него. Прашувам што се случило и ми рекоа дека долго време краде велосипеди и дека треба да оди во затвор. Така му раскинав, тој отиде во затвор, што би ми направил таков тип? Почнав да барам ново момче – се сеќава Јоко на својот неуспешен брак.
Подоцна сè стана рутина, без многу стрес и нервоза за време на раскинувањето.
- Не, не можам да кажам дека сите 17 мажи не вредеа, и дека само јас сум добар. Повеќето од нив беа пијани, но и јас пиев, играв на маса и се тепав со нив. Некогаш бев голем бекрија. Кој е спремен да ме трпи така? Нико – ги опишува брачните искуства на Јока.
Секој брак или разделба, понекогаш запишуван во матичните книги, а многупати склучен на збор и завет е долга приказна, како што рече, од ден до пладне.
Сонуваше да има среќно семејство, деца, да живее во родното село, опкружена со роднини и соседи, но судбината одлучи поинаку.
- Ништо не одеше како што замислував во моите девојчиња. Сам сум, без деца, во пусто село без луѓе. Само на автопатот шумолат возила и сите одат некаде, но тука никој не застанува. Кафаните се затворени, нема кој да пие и да се дружи, училишта без деца, никој не се задржува пред задругата, не пијат на клупа туку купуваат што им треба и одат на работа. На крајот на краиштата, тоа е мојот живот. И јас не сум тоа што бев, не пијам, не лудувам, немам веќе никој и не ми е гајле. Не планирам ни да се мажам, доста е – одлучна Јока, која повремено се среќава со некој од бившиите, но тоа се скржави приказни, воздржани зборови, без емоции, само колку да покажат дека не се заборавиле и дека нивните животни патишта еднаш се вкрстиле, а потоа се разделиле засекогаш.
- Веќе за прв пат реков дека не планирам повторно да се мажам. Морам да ги разочарам сите што ме прашуваат тоа. Јока веќе не е за брак, ниту за продажба. Здрав сум, силен и способен за секоја работа, никому не простувам, можам да танцувам во кола или на маса, но веќе никого во животот не прифаќам, доста е – ни ја објаснува Јока својата експлицитни ставови за животот и бракот.



GIPHY App Key not set. Please check settings