Босанката Рамиза Вуковиќ од Тузла има судбина каква што ни најдобриот сценарист не можел да замисли, нејзината приказна и денес предизвикува шок и неверување кај луѓето. Имено, таа се омажила, била потстанарка со сопругот, а заедно фантазирале за проширување на семејството. Кога остана во втората состојба, следеше уште поголемо изненадување – сите се изненадија што веќе во третиот месец стомакот и е навистина голем, испадна дека носи три.
- Во третиот месец отидов на боледување, бидејќи стомакот ми беше навистина голем. Во седмиот месец добив осип и отидов во болница. Ми пукна водата, мислеа дека ми пукна бешиката, ме префрлија во Градина. Таму докторот ми даде инекција и до утро не ми остана ништо, се помина – ја завршува приказната Рамиза.
Тогаш се појавуваат нејзините први сомнежи.
- Истиот тој доктор ме праша дали сакам да останам со нив за да ја одржам бременоста. Потоа ме снимија и видоа дека носам тројки. Реков дека нема потреба. И тогаш таа ми понуди да одам во болницата во Сараево – со хеликоптер. Колку и да беше тешко, едвај се движев низ куќата, одбив и ме пуштија дома – објаснува Босанката.
Ден пред породувањето го исчистила станот, добро се сеќава дека го измила тепихот иако била трома.
- Добро се сеќавам, тој ден го пеев тепихот, едноставно не можев да го кренам да се исуши. Во 12 навечер искрварив. Во Брзата помош ми рекоа дека мора строго да се грижат за мене, но не ми беше јасно зошто. Отидов во сала за породување, ме ставија на природно породување, иако докторот рече дека морам да направам царски рез. Третиот ден веќе плачев, анестезиологот рече итно да ми се инекција и да одам во теретана – вели Рамиза и додава:
-Заспав и после тоа веќе ништо не знам. Следното утро се разбудив во мојата соба. Доаѓа Чедо и ми носи хартии за кои ми вели дека треба да ги потпишам и на врата ми вели дека две деца се живи, а третото починало. И онака немав анестезија, инаку ќе го нацртав да објасни што се случило.
Потоа дојде посетата на непознат брачен пар.
- Тогаш докторот и непознат маж и жена влегле во собата. Докторот не ме праша како сум. И да видам колку ми беше голема раната, ниту една жена го нема тоа. Таа жена ми ја подаде раката да се сретнам, ми го кажа своето име. Таа ми ја крена косата од челото, а јас имав бујна коса. Се врти кон докторот и вели дека се е во ред, но веднаш се почувствував чудно. Не се задржаа ниту пет минути, но притискаа вратата што побрзо да излезе. Ме убедија дека се е во ред.
Но, тоа предизвика уште поголеми сомнежи кај Рамиза.
- Бев во болница 10 дена, никој од лекарите не дојде да ме праша како сум. Само сопругата на еден доктор, сега се во Германија, тајно ми го избриша челото и ме освежи. Се плашеше да не биде отпуштена од работа. Таа ми го спаси животот.
Излегла од породилиште без децата, и рекле дека мора да бидат во инкубатор.
- Сопругот отиде да ги посети децата, рекоа дека се во инкубатор. После 10 дена се спремам со жена ми и одам да видам што се случува. Стигнуваме таму, акушерката ми вели дека не можам да ги видам, бидејќи се во инкубатор. Кога сакав да повикам полиција, таа ми рече да почекам. Така, тие се исплашиле. Отиде да разговара со некого, се враќа и ми носи две бебиња. Во никој случај не беа во инкубаторот. Девојките беа сосема нормални.
Секогаш длабоко во себе чувствувала дека третата девојка е жива.
-Нема земја во која не сум се распрашал дали некоја од жените кои ги родиле тројките зела дете. Она што го направив веднаш, штом малку закрепнав, отидов да ги земам сите трудови за анамнезата и лекувањето на третото девојче, ми дадоа само потврда за смрт. Не се споменува како била третирана, ниту што.
По 26 години ја дознава вистината на неверојатен начин.
- Ќерките живееја во станот на моите родители. Јави ми еден ден и кажи дека имаат нешто за мене. Мислев дека тоа е некоја гардероба, бидејќи обично ми го даваа она што не сакаа да го облечам или што им беше преголемо. Пријателката на Сандра го донесе весникот „Свет“ и во него имаше слика. Сања, втората ќерка, ги прелистувала и видела фотографија на која се препознала. Дијана беше таа која по 26 години настапи во Фолк шоу – вели Рамиза и додава:
- Пред тоа на врата ми се појави жена. Штом се вратив од работа, таа дојде и ми побара вода. И реков да влезе внатре во куќата и да се напие, не е прикладно да бидеш така на прагот. Таа се соблече и влезе, има мала дупка каде што седеше. Мајка ми ми вели дека направила пита од компири и да ја понудам да јадам. Моите две девојчиња седеа таму на каучот, ме праша дали се мои деца. И кажав дека родив три, а со третото не знам што стана. Таа жена ми рече дека е во околината на Живиница, дека ќе добијам една слика и ќе почнам сè врз основа на тоа. И така беше. Таа само ми нагласи дека тоа е моќен човек и дека не знае како ќе успеам. Но, јас верував во Господ – вели Босанката, посочувајќи дека многу луѓе не веруваат во таа приказна, но нагласува дека се се случило така.
Од друга страна, сопругот на Рамиза никогаш не верувал дека Дијана е жива.
- Во 1995 година дознавме дека нашето трето дете е живо. Кога Дијана ми се јави и рече дека нашето дете се родило и дека се мажи, мојот Алди само ја фати за левата страна и не ми кажа ништо. Отиде во кујната да земе вода и само падна. Веднаш пристигнала Брзата помош и полиција, само констатирале смрт. Од возбуда добил инфаркт.
Таа има голема желба Дијана да се зближи со нејзините две сестри и брат.
- Ги има сите трудови и ДНК анализи. Јас сум жена од збор, не зборувам глупости и планирам правдата да ја барам во Стразбур – заклучила оваа храбра Босанка.



GIPHY App Key not set. Please check settings