СОВЕТОТ НА АНТИЧКИТЕ ЖЕНИ ВО КРЕВЕТ И ДЕНЕС ВАЖИ: Мажите ги навредуваа, го практикуваа најстариот занает и бараа љубов

Погледнете како античките жени гледале на интимните врски, а како мажите.

Улогата на жената се менувала низ историјата, каква што е жената денес во 21 век, нашите предци не можеле ни да сонуваат. Од изгледот, модата, навиките и однесувањето, сè доби нови форми. Во својата нова книга „Недостасувани нишки“, авторката Дејзи Дан раскажува за историјата на античкиот свет низ очите на една жена. Зборува за нивната сексуалност и за тоа како се соочиле со мизогинистички машки стереотипи.

Според Семонидес од Аморгос, машки поет кој пишувал во Грција во 7 век п.н.е., постојат 10 главни типови на жени, пишува Би-Би-Си. Има жени кои се како свињи, затоа што повеќе сакаат да јадат отколку да чистат, жени кои личат на лисици, затоа што се особено внимателни, жени магариња, кои се сексуално промискуитетни, жени кучиња, обележани за непослушност. Има бурни морски жени, алчни земјени жени, ласици крадци, мрзливи кобили, непривлечни мајмуни и еден добар вид – вредни пчели.

Од сите жени опишани во оваа листа, која ја зрачи мизогинијата од тоа време, таканаречените сексуално промискуитетни „жени на задникот“ се можеби најмистериозните. Историските списи од античкиот свет сведочат дека тогашните жени биле многу позатворени. Во Грција, жените обично биле прикриени на јавно место, додека во Рим имале „старатели“ (најчесто татко или сопруг) кои го надгледувале нивното движење и ракување со имотот. Тогаш се поставува прашањето, дали похотливата жена е чиста машка фантазија? Или жените од античкиот свет биле повеќе заинтересирани за интимни односи отколку што се верува?

Античкиот поет Сафо, кој создавал на грчкиот остров Лезбос во 7 век п.н.е. ги запишала чувствата на жената кога разговарала со маж. Во една песна пишува дека жената тогаш чувствува интензивни чувства – треперење на срцето, треперлив глас, оган низ вените, моментално слепило, зуење во ушите, ладна пот, треперење, бледило… Во друга песна Сафа опишала како таа ја покри жената со цвеќиња и таа копнежливо се присети како на мекиот кревет ќе ја „изгаси својата желба“.

Песните на Сафира се зачувани денес во такви фрагменти што е тешко да се прочитаат точно, но научниците откриле во еден од папирусите упатување на „дилдо“, познато на грчки како olisboi. Тие биле користени во ритуалите за плодност во Грција, како и за задоволство, а како такви се претставени во бројни вазни слики.

Исто така, доказите за машко-женски односи се претставени со разни статути, галење на две двојки и допири. Во Помпеја, која беше срамнета по ерупцијата на вулканот Везув, за среќа има сочувани докази за културата на оваа клима. Во Помпеја, ѕидовите на мрачните простории налик на ќелии, каде што сексуалните работнички ги вршеа своите занаети се покриени со графити, голем дел од нив напишани од машки клиенти, кои сакаа да ги коментираат настапите на именуваните жени.

Жените од гледна точка на мажите

Машките писатели, со сите свои предрасуди, ни дадоа некои од најинтересните сознанија за жените и интимните односи денес. Во 411 п.н.е., комичарот Аристофан поставил претстава наречена „Лисистрата“, во која жените од Атина организираат сексуален штрајк во обид да ги убедат своите сопрузи да се согласат со мировните услови за време на Пелопонеската војна. Ова беше вистински историски конфликт, кој се водеше меѓу Атина и Спарта и нивните сојузници три децении. Многу од жените во претставата не се задоволни што мораат да се откажат од своето задоволство. Сепак, има момент кога претставата се врти во сериозна насока и Аристофан нуди попривлечна женска перспектива.

Хероината на комедијата, Лисистрата, која го организира штрајкот, опишува како навистина им било на жените кога беснеела војната во Античка Грција. Ним им беше забранет пристапот до Собранието каде се разговара за војната. И додека таков долг конфликт беше пекол за мажените жени, беше уште полошо за невенчаните жени, на кои им беше ускратена шансата да се венчаат. Така, Лисистрата во комедијата вели дека мажите можат да се вратат дома од војна со седа коса, а сепак да се мажат, додека истото не важи за девиците, од кои многумина ќе се сметаат за престари за да се омажат и да имаат потомство. Токму ова беше доказ за разликите меѓу машките и женските искуства од војната.

Доказ на папирус

Античките жени, исто така, ги запишале своите мисли на папирус. Каков беше патот на жената до брак? Во писмото од Теана, грчка филозофка од друштвото на Питагора (некои велат дека била негова сопруга), таа ѝ нуди на својата пријателка Евридика неколку безвременски совети. Жената, пишува таа, треба да го отфрли срамот заедно со облеката кога ќе влезе во креветот на нејзиниот сопруг. Ова во голема мера го одразува она што многу жени си го кажувале во помодерното време, а се чини дека нејзините совети ги следеле и жените во античкиот свет.