Дали идните компјутери ќе се напојуваат од човечки мозочни клетки?

Со користење на таканаречените мозочни органоиди, во иднина би можеле да се развијат супермоќни биокомпјутери, кои би ги надминале денешните компјутери и драстично би ја намалиле нивната неодржлива и постојано растечка потреба за енергија.

Ако им се верува на научниците од Универзитетот Џон Хопкинс, таканаречениот биокомпјутер, т.е. компјутер напојуван од човечки мозочни клетки, би можел да се развие во нашиот живот .

Горенаведените научници очекуваат дека таквата технологија експоненцијално ќе ги прошири можностите на модерните компјутери и ќе создаде нови полиња на проучување, а нивниот план за „органоидна интелигенција“ беше објавен во списанието Frontiers in Science.

Компјутерството и вештачката интелигенција водат технолошка револуција, но достигнуваат горната граница. Биокомпјутерот е огромен напор да се кондензира компјутерската моќ и да се зголеми нејзината ефикасност за да се надминат нашите сегашни технолошки ограничувања , вели Томас Хартунг , професор по еколошки здравствени науки на Универзитетот Џон Хопкинс.

Ново истражување на мозокот без етички дилеми

Речиси две децении, научниците користеа ситни органоиди, ткиво израснато во лабораторија налик на целосно израснати органи, за да експериментираат на бубрези, бели дробови и други органи без прибегнување кон тестирање на луѓе или животни. Неодамна, Хартунг и неговите колеги од Џонс Хопкинс работеа со мозочни органоиди, топки со големина на хемиско пенкало, со неврони и други карактеристики кои ветуваат за одржување на основните функции како учење и меморија.

Ова отвора истражување за тоа како функционира човечкиот мозок, бидејќи можете да започнете да манипулирате со системот, да правите работи што етички не можете да ги правите со човечкиот мозок , објаснува Хартунг.

Потенцијалот на „биолошкиот хардвер“

Уште во 2012 година, Хартунг почна да расте и да собира мозочни клетки во функционални органоиди користејќи клетки од примероци од човечка кожа репрограмирани во состојба слична на ембрионските матични клетки. Секој органоид содржи околу 50.000 клетки, со големина колку нервниот систем на винова лоза. Во меѓувреме, амбициите на Хартунг се зголемија и тој замислува да изгради футуристички компјутер со такви мозочни органоиди.

Компјутерите кои работат на овој „биолошки хардвер“ би можеле да почнат да ги намалуваат сè понеодржливите барања за енергија на суперкомпјутерите во следната деценија, истакнува Хартунг. Иако компјутерите ги обработуваат пресметките кои вклучуваат бројки и податоци побрзо од луѓето, мозокот е многу попаметен во донесувањето сложени логички одлуки, како на пример да разликува куче од мачка.

Многу јасен пример за надмоќ на мозокот над компјутерите

Мозокот е сè уште неспоредлив со современите компјутери. Фронтиер, најновиот суперкомпјутер во Кентаки, е инсталација од 600 милиони долари од 6.800 квадратни метри. Само во јуни минатата година, за прв пат го надмина компјутерскиот капацитет на човечкиот мозок – но користејќи милион пати повеќе енергија , објаснува Хартунг на горниот пример.

Сепак, би можеле да поминат децении пред органоидната интелигенција да работи со систем паметен како глушец, додава Хартунг. Но, со зголемување на производството на мозочни органоиди и нивно тренирање со вештачка интелигенција, тој замислува иднина во која биокомпјутерите поддржуваат супериорна брзина на пресметување, моќ на обработка, ефикасност на податоци и способности за складирање.

Ќе поминат децении пред да ја достигнеме целта за нешто споредливо со кој било тип на компјутер, но ако не започнеме да создаваме програми за финансирање за ова, ќе биде многу потешко, вели Хартунг.

Може да помогне и при тестирање на лекови за невролошки заболувања

Органоидната интелигенција, исто така, може да го револуционизира истражувањето за тестирање на лекови за невро-развојни нарушувања и невродегенерација, според Лена Смирнова , доцент по здравје и инженерство на животната средина на Универзитетот Џон Хопкинс и коавтор на студијата.

Сакаме да ги споредиме мозочните органоиди од типично развиените донатори со мозочните органоиди од донаторите со аутизам. Алатките што ги развиваме кон биолошкото пресметување се истите алатки кои ќе ни овозможат да ги разбереме промените во невронските мрежи специфични за аутизмот, без потреба да користиме животни или да пристапиме до пациентите, за да можеме да ги разбереме основните механизми зошто пациентите го имаат ова сознание. . проблеми и штети , вели Смирнова.

Исто така, треба да се забележи дека разновиден конзорциум од научници, биоетичари и членови на јавноста се вклучени во истражувачкиот тим за да се проценат етичките импликации од работата со органоидна интелигенција.

Извор: EurekAlert.